|
Helemaal niet. Maar
ons beroep biedt wel een ideale mix van die twee.
Een ingenieur heeft niet per se die gevoeligheid voor vormen en
verhoudingen die wij wel hebben. Daarom
is onze meerwaarde op dat vlak ook groter. Welke talen spreek je ? Dat vind ik een moeilijke vraag, want met de komst van de
nieuwe spelling is zelfs m’n Nederlands lang niet perfect. Bovendien is
het als eerder technisch geschoolde lang niet zo vanzelfsprekend veel talen te
spreken. Maar op
college leerde ik verder nog Frans, Engels en wat Duits. Later
motiveerde ik mezelf om dat Duits wat bij te schaven en toen ik avondlessen zo
leuk ben gaan vinden, heb ik ook nog drie jaar Spaans bijgestudeerd … en dat
zal nu aardig van pas komen. Breng je souvenirs mee ? Ik ga (bijna) altijd op
fietsreis en dan telt in zekere zin elke kilo.
De beste souvenirs zijn de goed gelukte foto’s of nog beter : gewoon de
herinneringen aan de voorbije reis. Waar hebt u een zwak
voor ? Voor dingen met een
verhaal. Een erfstuk van familie
bijvoorbeeld of een gewoon een oude, vergeelde foto … Daarom vond ik het ook boeiend om enkele jaren het grafische
werk te kunnen doen voor de plaatselijke Heemkundige Kring. Aan welk object in huis
ben je erg gehecht ? M’n grootvaders broer was
timmerman. En van hem erfde ik een
(uit vervlogen tijden daterende) sorteerkast voor loonzakjes, in massief
mahoniehout. Het is een sobere en
pure vorm en dat vond ik er erg aantrekkelijk aan.
Ikzelf gebruik het nu om m’n tekengerief in te klasseren. Verzamel je ? Wel dat is blijkbaar genetisch ingebakken, want net zoals m’n vader zou ik werkelijk alles bijhouden. Maar de meest verrassende collectie is wel die van m’n scheerapparaten. Ik ben ermee begonnen nadat we op school (product design) een opdracht kregen om de elektromechanische kant van een huishoudtoestel te bestuderen. Ik vroeg toen bij de familie of ik geen afgedankte exemplaren kon krijgen, om de binnenkant te kunnen bestuderen. Zo had ik dadelijk een kleine collectie. En er zitten echt mooie exemplaren tussen. Je herkent aan het design gemakkelijk de stijlperiode. Wil je er meer over weten ? Klik dan hier. Wat heb je altijd op zak
als je de deur uitgaat ? Sinds een paar jaar is dat een multifunctioneel Zwitsers
zakmes. En nu ik er een heb,
begrijp ik niet hoe ik vroeger ooit zonder kon. Wat is je favoriete
keuken ? Sinds een paar jaar eten we af en toe op het werk tijdens de middagpauze
een Chinese dagschotel en dat bevalt heel erg.
Toch kan ik dit moeilijk tot favoriet uitroepen, er zijn zoveel dingen
die ik graag eet … Wie kan je aan het
lachen brengen ? Dat is vooral Mister Bean, gewoon omdat het zo simpel in
elkaar steekt. Bijna terug naar de stomme
film. Maar dat kunnen ook
gewoon mensen uit m’n omgeving zijn.
Ergens
vermoed ik dat humor me nieuwe energie geeft. Wat is de meest
hachelijke situatie waarin je ooit verzeild raakte ? In augustus van 2000 kwam
ik na een lange fietsreis in de Turkse hoofdstad Istanbul aan.
Ik werd ’s anderendaags, tijdens een wandeling door de stad, benaderd door een man die wat wou praten en
na verloop van tijd bood hij me ook iets te drinken aan.
Dan kwam er ook een versnapering boven en die was behandeld met een
slaapmiddel, zodat ik
meteen na het proeven in een diepe slaap verzeilde. Eens
terug wakker was m’n fiets verdwenen en ook het dagrugzakje met fototoestel en
geld en zo … Maar gelukkig had men geen fysiek geweld gebruik en kwam ik
er met de schrik vanaf. Als je eerste minister
zou zijn, wat zou je willen veranderen ? Ik vind het mobiliteitsprobleem toch wel belangrijk
genoeg om prioriteit te geven. Betere
en meer fietspaden, het opbaar vervoer en bv. ook treinen waarin je je fiets
kunt meenemen. Ik heb in Duitsland
aan de lijve ondervonden hoe makkelijk dat gaat bij hen. Fiets en trein zijn er de perfecte combinatie. Waar heb je een hekel
aan ? Aan zelfingenomenheid en enggeestigheid.
Mensen die zichzelf geweldig vinden, dat getuigt eigenlijk maar van
domheid, vind ik. Welke eigenschappen
waardeer je anderen ? Verscheidene, maar eerlijkheid en oprechtheid zijn de
voornaamste. Ik ben ook jaloers op
de rust en kalmte die sommige van m’n vrienden uitstralen.
Voor een onrustig en altijd bezig iemand als ik, lijkt dat onbereikbaar. Wat is je grootste angst
? Morgen doodgaan met de gedachte : ik had meer op vakantie
moeten gaan. Maar er is natuurlijk ook het
besef dat je nooit alles zal kunnen zien … Hoe laat je stoom af ? Dat doe ik bijvoorbeeld door na het werk heel hard naar huis te fietsen. Maar echte tijdswinst levert het niet op, want ik zit dan zowat een kwartier na te hijgen, gebogen over een krant of zo.
|