In 10 jaar bezoekt Luc 24 landen per fiets …

In de zomer van 1990 vertrokken we met een achttal collegevrienden voor een tiendaagse fietstocht.  Op onze doordeweekse fietsen maalden we doorheen België, Luxemburg, Duitsland en Nederland zo’n 1000 km af.  Meteen m’n eerste ervaring met het ‘vakantiefietsen’ !

Het daarop volgende jaar doen we het slechts met z’n drieën nog eens over.  We vertrekken per trein, om in 14 dagen de streek rond Barcelona en Zaragossa per fiets te verkennen, het zuiders warme Spanje dus.

In 1992 was het groepje fietsers dusdanig uitgedund, dat ik er alleen voor stond.  Ik twijfelde nog een jaartje, maar vertrok toen toch met de fiets naar Schotland.  Bijna letterlijk ; eerst naar Zeebrugge fietsend en vervolgens na de boottocht door de Dales naar Noord-Engeland om tenslotte een rondje Schotland vol te maken, met een bezoek aan het eiland Skye incluis.

Tegen het volgende jaar koop ik me een echte trekkingfiets.  Ik wil m’n droom waarmaken om in de Alpen te gaan fietsen.  Vanuit Bazel fiets ik tot in Nice en ik slaag er onderweg in om de ene Tour de France Col na de andere te overwinnen, uiteraard met heel wat bagage op de fiets !

Daarna heb ik de smaak goed te pakken en ik beslis dat de uitdaging gerust nog groter mag zijn.  In m’n jeugdige overmoed beslis ik om naar IJsland te vliegen en het eiland rond te fietsen.  Maar het woeste land laat zich niet zomaar bedwingen en zeker niet per fiets.  Nadat de tweede dag m’n tent het begeeft onder de hevige wind, zullen in de daarop volgende dagen heel wat fietsonderdelen het voor gezien houden.  Niettemin wordt het een ultieme natuurbeleving, een ronduit schitterende ervaring !

Op IJsland ontmoet ik een fietser uit Nederland.  We kunnen goed opschieten met elkaar en beslissen om de volgende keer samen te reizen.  Als voorbereiding op groter werk, gaan we al eens een korte tocht maken door Haspengouw en de Ardennen.  We werken ook aan de voorbereiding van een reis naar Noorwegen.  Hiervoor vliegen we vanaf Schiphol, via Oslo, naar Stavanger.  Daarna fietsen we richting Lysefjord en nemen er een ferry tot het einde van de diep fjord.  Zo komen we al een eindje in het binnenland en fietsen via rustige wegen naar het Noorden.  Noorwegen per fiets betekent veel klimmen en dalen, af en toe wat regen, en onverwacht ook heel wat wachten op de volgende ferry … maar het is bovenal een wonderlijk afwisselend land.  Heel wat noordelijker komen we via de smalle strook van Noorwegen tot bij Bodö, waar we de ferry nemen naar de Lofoten eilanden.  De rotsen die steil uit zee oprijzen en de kleurrijke vissersdorpjes geven de eilanden een bijzonder uitzicht.  Na vier weken fietsen, via Noors Lapland,  de Noordkaap vliegen we eigenlijk terug vanaf Tromsö.  Om daar te komen, nemen we de pakketboot die de Hurtigruten vaart, langs de lange kust van Noorwegen.

In 1997 raak ik begeesterd door ligfietsen en probeer er zelf ook eentje te bouwen (wat overigens niet zo goed lukte).  Hiervoor gebruikte ik wel alle vakantie op, of toch bijna, want in november kon ik nog een weekje fietsvakantie te nemen.  Ditmaal wou ik Spanje wel eens bezoeken in minder hete omstandigheden.  Ik nam een last minute ticket naar Allicante.  Op zich al een leuke ervaring trouwens, want op donderdagavond wist ik pas waar ik zaterdagmorgen naartoe zou vliegen …  In het eerste deel van de week was het lekker warm fietsen door verschillende Sierra’s, maar naar het einde toe begon het meer en meer te regenen.  Dan was een bezoek aan de cultuurstad Granada een ideale afwisseling.  Alles samen een leuke reis, dus.

Lees verder...